تحلیل تطبیقی کاربست رئالیسم جادویی در دو رمان «حارس المدینة الضائعة» و «کولی کنار آتش»

گرایش به سبک رئالیسم جادویی در ادبیات، یکی از شیوه‌های جدید و کارآمد در حوزه داستان‌نویسی است که امروزه با به کار‌گیری این سبک به تحلیل انواع تضادها، مشکلات اجتماعی، سیاسی و ادبیّات فولکور به صورت ضمنی می‌پردازد؛ از جمله این رمان‌های رئالیسم جادویی می‌توان به کولی کنار آتش نوشته منیرو روانی‌پور داستان‌‏نویس معاصر ایران، و حارس المدینة الضائعة اثر ابراهیم نصرالله نویسنده و منتقد فلسطینی اشاره کرد. در این مقاله مفاهیم و مبانی رئالیسم جادویی با توجه به دیدگاه منتقدان و صاحب‌نظران ادبی تعریف و تبیین شده و سپس رمان‌های ذکر شده با توجه به ویژگی‌ها و مؤلّفه‌های رئالیسم جادویی تحلیل شده‌اند. پژوهش حاضر به بررسی کاربست رئالیسم جادویی با تکیه بر عناصر شخصیت و فضا در این رمان‌ها می‏پردازد و کاربست جلوه‌های رئالیسم جادویی در رویکردهایی همچون: شخصیّت‌ها، وهم و خیال، ترس از تنهایی، استحالۀ‌ روحی و فضای وهم‌آلود، تعفّن‌بار و اغراقی، نمود یافته‌اند.